Net terug uit Schotland, waar we heerlijk hebben geklommen. Eigenlijk hadden we afgelopen week naar het Mont Blanc gebied zullen gaan, maar op het allerlaatste moment hebben we ons plan gewijzigd. Op 4 maart werd afgeraden naar de Alpen te rijden, inclusief Chamonix. Na wat dubben besloten we de volgende dag om helemaal niet meer naar het zuiden af te reizen: met al die ladingen sneeuw waren de vooruitzichten om mixed en ijsroutes te klimmen minimaal.
Maar waar dan wel klimmen op zulke korte termijn? De weersvoorspellingen voor Noorwegen waren perfect: maar daar kennen we de klimgebieden niet. Dat zou dus teveel tijdverlies betekenen met zoeken naar geschikte locaties en routes. Schotland, waar we drie keer eerder klommen in de winter, gaf een matige weersvoorspelling, maar wél redelijke condities. Een aantal telefoontjes terplaatse bevestigde het beeld, zodat we een vlucht boekten naar Glasgow. Eenmaal daar namen we de bus en ruim twee uur later zaten we in Ballachulish, vlakbij de bekende klimgebieden van Glencoe en Fort William.
Inderdaad waren de weersomstandigheden in Schotland verre van goed, maar we konden wel elke dag klimmen. De omstandigheden waren zoals voorspeld niet optimaal, waardoor veel vijfdegraats routes (en hoger) helaas niet in conditie waren. Er was te weinig ijs en de sneeuw was instabiel. We hielden het dus bij derde- en vierdegraatsroutes in het gebied van Ben Nevis, Aonach Mor en Stob Coire nan Lochan. Je hebt daar keuze te over in prachtige routes.
We zijn dol op de wildernis van het klimmen in Schotland. Vroeg weg, lang lopen voor je bij de klimroutes bent en laat terug in een …. warm hotel met een goede maaltijd. Nu kon dat nog, straks in Nepal wacht een koude tent, of slechter nog, moet eerst een plateau uitgehakt worden om daarna de tent op te zetten. Gelukkig kunnen we ons daar mentaal nog even op voorbereiden. Fysiek zijn we echter klaar voor de expeditie, we voelen ons fit!
| |
 |
