Om 7.30 uur gereed en om 11.40 uur vlogen we eindelijk weg. Echter, het basiskamp bereikten we helaas niet: op 4400 m keerde de helicopter om, terug naar Pokhara. We kunnen het vrij kort houden: om 6 uur zou gevlogen gaan worden. Gisteren einde middag betrok het weer al volledig, maar regen bleef nog uit. Vannacht om 1 uur begon het te gieten. Tsja, met wat wind had het allemaal opgeklaard kunnen zijn vanmorgen, maar er stond geen zuchtje wind.
Om half zes vanmorgen regende het nog steeds, maar om 8 uur leek het wat te verbeteren. We deden vergeefse pogingen Carlos in basecamp te bereiken om te informeren naar de weersomstandigheden hogerop: we stuitten slechts op de voicemail. Logisch, die had zijn telefoon natuurlijk uit staan.
Toch was de piloot bereid een poging te wagen. Maar al na tien minuten, op 2800 m was duidelijk dat verder vliegen geen zin had: er was werkelijk niets te zien. Omkeren dus maar weer.
Inmiddels was het in Pokhara weer gaan regenen. Wij zijn vervolgens eerst maar eens een goed ontbijt gaan nemen. En zijn nu aan het duimen op beter weer morgenvroeg plus dat de brandstof hier in de tussentijd niet opraakt. Dat zou namelijk nog wel eens een heel ander obstakel kunnen gaan worden.
Groet van een wat teleurgesteld, maar nog steeds optimistisch klimteam, vanuit een grijs Pokhara.
PS [telefonisch]: Katja belde net nog even snel op om te vertellen dat inmiddels contact had kunnen leggen met Carlos. Deze wist te vertellen dat er in de afgelopen nacht ruim een meter sneeuw is gevallen in het basiskamp. Ook de mogelijkheid om te kunnen landen zou morgen nog wel eens een volgende drempel kunnen zijn.
| |
 |
