De spits van de klim is afgebeten en we zijn weer terug op de basis. De route is prachtig, maar bepaald niet zonder gevaar. Zeker niet nu er extreem veel sneeuw ligt. Diverse keren per dag vallen er lawines op de route van BC naar kamp 1. Hoe vroeger je bent, hoe geringer het gevaar. Maar we hebben ook grote lawines gezien begin van de ochtend. Dus geluk speelt een belangrijke rol: je moet net niet op het verkeerde moment op de verkeerde plaats zijn. De vele sneeuw vormt een extra gevaar, maar maakt de route naar kamp 1 aan de andere kant juist gemakkelijker en veiliger: het eerste stuk omhoog hoeven we niet door de rotsen te klimmen. Verder hebben we nog geen enkele steen uit de 'Eiger-wand' zien vallen. Ook hebben we minder last van open gletsjerspleten op de gletsjer. Sterker nog, op het moment gaan we zelfs niet aan touw, zoveel sneeuw ligt er.
De omstandigheden zijn schijnbaar buitengewoon: de winter was zeer droog en warm. In maart viel vervolgens extreem veel sneeuw. Onze vrees dat de Dhaulagiri zijn naam ('de witte berg') geen eer aan zou doen, blijkt dus volledig ongegrond.
De afgelopen twee dagen zijn goed verlopen zoals jullie al hebben kunnen lezen. Eergisteren met ons vieren de klim omhoog gemaakt naar kamp 1. De sherpa's verkozen het om dezelfde dag nog terug te gaan naar het basiskamp (goed eten en slapen) en om nog een tweede klim omhoog te kunnen maken met extra spullen. Dat is uiteindelijk vandaag gebeurd. We kruisten elkaar vanmorgen om 9 uur op de gletsjer en het was fijn elkaar weer te zien.
Vanmorgen toen we vertrokken, hebben we nog even getwijfeld of we (of anders ik alleen) met de Spanjaarden omhoog zouden gaan naar kamp 2. Ik ben misschien niet helemaal duidelijk geweest over de telefoon naar Raymond, maar de Spanjaarden hebben vannacht in kamp 1 geslapen en gingen vandaag verder richting kamp 2. Een prima beslissing want het weer was uitstekend.
Uiteindelijk besloten we vandaag toch bij ons oorspronkelijke plan te blijven en direct terug te gaan naar BC. Voor de acclimatisatie hebben we een prima eerste ronde gemaakt.
Om 11 uur waren we terug in het basiskamp en het is fijn om hier weer te zijn. Hogere temperatuur, eetlust die terug is, jezelf weer eens kunnen wassen en meer ruimte. Kortom genieten.
Op dit moment (halverwege de middag) sneeuwt het licht, eigenlijk het normale weerpatroon van de afgelopen week. Morgen schijnt een matige dag te worden en daarna is de voorspelling: drie tot vier dagen ronduit slecht weer. Dus het zit er mogelijk even niet in om richting kamp 2 te gaan.
O ja en tot slot: Henk meldt dat zijn hoogteproblemen van gisteren door mij zijn overdreven: hij had geen last van hevige hoofdpijn maar van hoofdpijn. En overgeven moet ook genuanceerd worden tot: 1 keer overgeven. Goed, bij deze is dat rechtgezet. Henk voelt zich overigens nu weer puik.
| |
 |
