De hele dag hebben we er op zitten wachten, maar om 17 uur was er nog steeds geen actuele weersvoorspelling uit Spanje. De oude voorspelling was echter niet volledig overtuigend en het was vanmiddag zowel hier in BC als op de berg slecht weer. We besloten op dat moment dan ook om morgen niet omhoog te gaan. We voelen er namelijk niets voor om ons kruit te verschieten en onze energie letterlijk te verbruiken in een volgende ronde die tot weinig of niets leidt. Dat hebben we bij het Spaanse team van Carlos ook al gezien: hij ging naar boven met een zeer matige voorspelling. Maar hij had haast en wilde snel met een top op zak terugkomen. En dat is dus vies tegengevallen, gezien de lastige condities hoog op de berg.
Wel, om 19 uur vanavond was daar eindelijk de nieuwe voorspelling. En die belooft niet veel goeds. Morgen wordt het nog een redelijke dag. Maar op 7 en 8 mei trekt de wind aan naar snelheden van 17 m/s, dwz. meer dan stormkracht. Kortom absoluut ongeschikte dagen om hoog op de berg te vertoeven. Sterker nog, er is een groot risisco op bevriezingen van vingers en tenen als je bedenkt dat de route technisch lastig is en we nog touw moeten fixeren ofwel met dynamisch touw zullen klimmen. Niet aan de orde dus.
Ik heb er geen probleem mee om met slecht weer de berg op te gaan, maar voor de topdag moet de voorspelling goed zijn. En dan nog is er altijd het risico dat het weer omslaat. Maar goed, that is all in the game, die kleine kans zit erin. Maar met een slechte voorspelling vertrekken voor de topdag, daar voelen wij niets voor. Zeker niet, gezien het feit dat wij helemaal geen haast hebben: onze uiterste topdag kan gepland worden op 2 juni.
Op het moment sneeuwt het licht (21 uur) en is het helemaal dichtgetrokken. Verder waait het matig. Kortom, geen plezierig weer. Ook op de berg is het nog slecht, blijkt uit de Thuraya- en radiogesprekken. We zijn dus blij dat we vandaag niet zijn vertrokken en nu niet in kamp 1 of 2 zitten.
De Italianen zitten op het moment in kamp anderhalf (6200 m). Camilo Lopez heeft zich inmiddels bij hen aangesloten, aangezien hij zich niet meer bij ons kan groeperen en iedereen inschat dat de Iraniers zowiezo weinig kans maken om deze ronde de top te halen. Het Italiaanse team is zeer sterk (3 van de 4 zijn berggidsen) en zij kennen de berg nog van vorig jaar toen ze tot de voortop kwamen, 10 m onder de werkelijke top. Ook zij plannen om helemaal via de graat naar boven te klimmen. Het is dus spannend wat er gaat gebeuren de komende dagen, zeker nu de voorspelling negatief is bijgesteld.
Terugkijkend was het vandaag een rare dag, als je min of meer zo de hele tijd zit te wachten op een mail.Telkens weer de BGAN of Thuraya aansluiten voor een check. En nee, weer niets.
Wel was er tijd voor allerlei kleine klusjes: onszelf weer eens wassen en zo ook wat kleren, allerlei mails behandelen waar maar telkens geen tijd voor was. En het is Henk en Pem Tenji met vereende krachten gelukt om de generator nu echt te repareren. Een gevoel van triomf als zo'n apparaat het weer doet. Althans dat meenden we. Maar vanavond deed de generator het weer niet. Henk was perplex. Hoe was het mogelijk na de reparatie van vanmiddag? En wat bleek? Het hele apparaat was door een van de koks volgegooid met olie vanuit de veronderstelling het beestje eens goed te verzorgen. Alles was dus verzopen. Na een uur werk is er een halve liter olie afgetapt, het luchtfilter en bougie zijn weer schoon en wij hebben weer licht. Dat wil zeggen morgenavond, want nu is het hoog tijd te gaan slapen.
| |
 |
