Met temperaturen van ver beneden het vriespunt, een gierende wind en instabiele sneeuw is het onverantwoord om door te zetten naar de top. En juist als die top in zicht is, is het moeilijk om de juiste beslissing te nemen: terugkeren nu het nog kan. Zojuist kreeg ik bericht via het Spaanse team dat alle teams (waaronder het Spaanse en het Nederlandse) zijn omgekeerd vóórdat de top van de Dhaulagiri is bereikt. Het Spaanse team is tot zo’n 7600 meter gekomen en ik neem aan dat het Nederlandse team ook ongeveer tot die hoogte is gekomen.
De enorm harde wind maakte het vervolgen langs de graat onmogelijk. Een strategische terugtrekking en vervolgens een nieuwe poging via de sneeuwtraverse bleek ook niet mogelijk. De sneeuw is hier zeer instabiel en daardoor levensgevaarlijk. Op basis van de weinige informatie die op dit moment beschikbaar is lijkt het er op dat de verslechtering van het weer toch eerder is ingezet en de teams daardoor te maken hebben met zeer harde windstoten en zware bewolking.
Op zo’n moment moet je als klimmer de beslissing nemen wat belangrijker is: doorgaan en top halen of kiezen voor veilig terugkeren. Voor Katja en Henk heeft het laatste altijd voorop gestaan en dus hebben zij besloten om terug te keren en af te dalen om later te bekijken of er wellicht later nog een toppoging inzit.
Later meer zodra er contact is geweest met het team…
| 
