Na een prima vlucht arriveerden wij gisteren einde van de middag in Kathmandu. Toen we het visum geregeld hadden, volgde het wachten op de vijf bagagestukken. Zou alles in London en Doha goed zijn doorgestuurd? Al snel verschenen er 3 stukken. Maar gelukkig doken tegen het einde ook de laatste twee tassen op. Alles goed en wel doorgekomen!
Ngima Dorji sherpa verwelkomde ons vervolgens en toen op naar het hotel. Dat betekent per taxi door het hectische verkeer van Kathmandu. We zijn niet zo'n fan van grote, overvolle steden. Maar elke keer wanneer we in Nepal geland zijn, worden we overspoeld door een gevoel van vreugde door dit land met zijn prachtige bergen en geweldige bevolking.
In het hotel wachtten onze klimgenoten, de sherpa's Pem Tenji en Dacchamba, ons op. Daarna hadden we alle tijd om rustig kennis te maken. De kennismaking gaf vertrouwen in deze jongens, hun capaciteiten en de beklimming!
Vandaag hebben we als eerste de bagage gecheckt die pas vrijdag door de douane heen gehaald was door Ngima. We hadden de sleutelcodes niet aan hem doorgegeven, aangezien we meenden dat de cijfercode op de bagagelijst geschreven was door de douane in Nederland. Dat bleek niet het geval en dit was uiteindelijk ons geluk! Ngima kon nog net verhinderen dat alle sloten werden opengebroken. Want normaal wordt de gehele inhoud van een ton omgekeerd en wordt eens rustig beoordeeld of de vermeende waarde wel overeenkomt met datgene wat op de lijst is genoteerd. En dan is het dokken geblazen als er een groot verschil is. Ook nu moesten er de nodige dollars aan te pas komen voor de duty's en tips. Maar na heel wat praten en onderhandelen gingen de 23 bagagestukken wel linea recta en ongeopend met Ngima mee naar zijn opslag.
De volgende morgen hebben wij als eerste de bagage gecheckt: alles bleek inderdaad compleet, altijd opnieuw een opluchting. Daarna handelden we alle andere administratieve en financiele zaken rondom de expeditie af, die nodig zijn voor gestart wordt.
's Middags kochten met we met de sherpa's hun favoriete maaltijd voor tijdens de beklimming: sherpastew. Tot slot hadden we einde van de middag een gesprek met Billi Bierling, de assistant van Mrs Hawley. Voor wie haar nog niet kent: Mrs Hawley is de autoriteit op gebied van de statistieken van het klimmen boven achtduizend meter in Nepal. Zij is inmiddels boven de 80 jaar, maar is nog altijd actief. Van haar hand verscheen een paar jaar geleden een gigantische digitale database met een schat aan informatie. Een must voor elke achtduizend meter klimmer, als je je goed wilt voorbereiden op de historie van je beoogde berg.
Altijd weer spannend is ook als je net in Nepal bent, hoe het eten 'valt'. De hygiene laat immers wel eens wat te wensen over. Maar we voelen ons prima, sterker nog: Katja is ook weer fit en wel! Het virus lijkt de benen te hebben genomen en dat komt goed uit.
Tot morgen!
P.S. Het is hier 3 uur 45 minuten vroeger dan in Nederland, dus als wij opstaan ligt iederen normale Nederlander nog op een oor!
| |
 |
